يادگيري با مريم

زمان آیندۀ کامل یا «future perfect tense» برای صحبت در مورد عملی استفاده می‌شود که در زمانی مابین زمان حال و زمانی در آینده کامل می‌شود.

*** آیندۀ کامل به طور کلی از دو بخش تشکیل شده است:

1. ساختار «will + have»

2. وجه وصفی ماضی (past participle)

چگونه آیندۀ کامل را منفی کنیم؟

برای منفی کردن آیندۀ کامل فقط کافی‌ست به فعل وجهی «will»، کلمۀ منفی‌ساز «not» اضافه کنید. یعنی «not» بین «will & have» قرار می‌گیرد.

چگونه با استفاده از آیندۀ کامل سوال بپرسیم؟

به طور کلی ما سه نوع پرسش می‌توانیم طرح کنیم:

1. سوالات بله/خیر یا yes/no question

2. سوالات کامل یا wh-question

3. سوالات ضمیمه‌ای یا tag question

*** برای ساخت سوالات بله/خیر فقط باید جای فاعل و فعل وجهی will را با هم عوض کنیم:

Will + فاعل + have + وجه وصفی ماضی (past participle)

Will you have paid your bills until February 21?

آیا تا 21 فوریه صورتحساب خود را پرداخت خواهید کرد؟

Will she have dyed her hair before her sister’s wedding party?

آیا او تا قبل از جشن عروسی خواهرش موهایش را رنگ خواهد کرد؟

برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با گرامر آینده کامل در انگلیسی و همچنین آشنایی با مثال هایی در این حوزه می­توانید به مقاله صفر تا صد آموزش زمان آینده کامل در انگلیسی مراجعه فرمایید.

قید مقدار  adverb of degree؛ درباره شدت چیزی به ما اطلاعات می‌دهد. آنها به سوالات چه مقدار (how much) و تا چه اندازه (to what extent) پاسخ می‌دهند. قیدهای مقدار معمولا قبل از صفت، فعل یا قیدی دیگر قرار می‌گیرند؛ اگرچه استثناهایی نیز وجود دارد.

به طور کلی سه نوع قید مقدار (adverbs of degree) در زبان انگلیسی وجود دارد:

1. تشدید کننده یا «intensifier»
2. تعدیل کننده یا «moderator»
3. کاهش دهنده یا «mitigator»

نحوه عملکرد قیدهای تشدید کننده در زبان انگلیسی

تشدید کننده‌ها: نوعی قید هستند که برای افزودن تاکید یا شدت به یک صفت یا قید در جمله استفاده می‌شود. آنها به توصیف معنای کلمه‌ای که به آن متصل شده‌ اند کمک می‌کنند و آن را قوی تر و نیرومند تر می‌ کنند.

مثال :

She speaks English very fluently.

او انگلیسی را خیلی روان صحبت می‌کند.

نحوه عملکرد قید های تعدیل کننده در زبان انگلیسی

قید های تعدیل کننده: براساس نظر گوینده نسبتا نسبی هستند. به عبارت دیگر نه تشدید کننده هستند و نه کاهش دهنده.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

«نحوه عملکرد قید های کاهش دهنده‌ در زبان انگلیسی

کاهش دهنده‌ ها اثر مخالف تشدید کننده‌ ها را دارند. از آنها برای کمرنگ‌ تر ساختن شدت کلمات و عبارات استفاده می‌ شود و تاکید بر آنها را کاهش می‌ دهد. این قید ها معمولا قبل از صفت یا قید ها قرار می‌ گیرند.

نمونه‌هایی از قیدهای کاهش دهنده در انگلیسی:

Rather:

The lunch was rather salty.

غذا یکم شور بود.

Quite:

It is quite cold.

هوا نسبتا سرد است.

در مقاله آموزش انواع قید مقدار (adverbs of degree) در انگلیسی به بررسی قیدهای مقدار و گرامر مربوط به آن ها پرداخته شده اسات. با مطالعه این مقاله می توانید کاربردهای مختلف این قیدها و مباحث مربوط به آن ها را به طور کامل بیاموزید.

 
منبع: https://tatschool.ir/education/adverbs-of-degree-english/

کاربرد صفات فاعلی در انگلیسی ( present participle adjective)

صفات وجه وصفی، صفت‌هایی هستند که از شکل مضارع یا ماضی یک فعل (فرقی ندارد که فعل با قاعده باشد یا بی قاعده) ساخته می‌شوند. آنها می‌توانند قبل از اسم یا ضمیر قرار بگیرند و آن را توصیف کنند. در انگلیسی دو دسته صفت وجه وصفی وجود دارد:

1.نوع اول: صفت وجه وصفی حال (فاعلی) که با این فرمول ساخته می‌شوند: فعل + -ing

2.نوع دوم: صفت وجه وصفی ماضی (مفعولی) که با این فرمول ساخته می‌شوند: فعل باقاعده + -ed/-d یا فعل بی‌قاعده + -en/-et/-n/…

استفاده از وجه وصفی حال در انگلیسی 

وجه وصفی حال می‌توانند در ساخت سه چیز نقش داشته باشند:

1. استفاده از وجه وصفی در “ساخت صفت“

2. ساخت “اشکال مختلف افعال استمراری” با وجه وصفی

3. “ساخت قید” به کمک وجه وصفی

1. چگونگی ساخت صفات فاعلی

این‌ها صفت‌هایی هستند که با افزودن ing به فعل اصلی ساخته می‌شوند. آنها درباره شخص، چیز یا موقعیتی که باعث ایجاد احساسی در فرد شده‌است، صحبت می‌کنند.

I was amused.

I was amusing.

من سرگرم کننده بودم.

توجه کنید که « I was amused» با «I was amusing» فرق دارد؛

-بدین صورت که جمله اول به معنای «من سرگرم شدم، شرایطی چیزی یا کسی باعث ایجاد چنین احساسی در من شده‌است» می‌باشد و

-جمله دوم به معنای این است که «من سرگرم کننده بودم، من باعث ایجاد سرگرمی برای بقیه شدم»

جایگاه قرار گیری صفات فاعلی در جمله

1.آنها قبل از اسمی که توصیف می‌کنند قرار می‌گیرند: این یکی از رایج‌ترین جایگاه‌های قرارگیری صفات فاعلی در جمله است؛ قبل از اسم می‌آیند و اطلاعاتی درباره آن می‌دهند.

I can’t do a trading job.

من نمی‌توانم یک کار تجاری انجام بدهم.

2.آنها بعد از افعال ربطی ( مانند to be, become, … ) قرار می‌گیرند.

Your story was very entertaining.

داستان شما بسیار سرگرم‌کننده بود.

3.بعد از اسمی که توصیف می‌کند قرار می‌گیرند: هنگامی که یک صفت فاعلی درست بعد از اسم می‌آید، اغلب بخشی از یک عبارت فعلی است.

Look at the girl dancing on the floor.

به دختری که روی صحنه می‌رقصد نگاه کن.

4. گاهی اوقات صفات فاعلی بعد از مفعول یک فعل قرار می‌گیرند؛ مخصوصا بعد از افعال ادارکی مانند دیدن، تماشا کردن، شنیدن، نظاره کردن و … .

دیدن:

I saw her cheating on you.

من او را درحالی که داشت از روی دست تو تقلب می‌کرد دیدم.

تماشاکردن:

We could only watch him drowning.

ما فقط توانستیم غرق شدن او را تماشا کنیم.

شنیدن:

They heard him screaming.

آنها صدای جیغ زدن‌های او را شنیدند.

نظاره کردن:

We observed them examining.

ما آنها را در حالی که داشتند ازمایش می‌کردند نظاره کردیم.

در مقاله آموزش کامل صفات فاعلی در انگلیسی به طور کامل به مبحث صفات فاعلی و گرامر مربوط به آن ها پرداخته شده است. با مطالعه این مقاله می توانید به کاربرد این صفات، نحوه ساخته شده آن ها و کاربرد آن ها آشنا شوید و آن ها را بیاموزید.

منبع: https://tatschool.ir/education/participial-adjectives/

کاربرد صفات ملکی در زبان انگلیسی 

صفات ملکی یا possessive adjectives، صفاتی هستند که یک اسم را با تعیین کردن مالک آن، توصیف می‌کنند. آنها همچنین می‌توانند روابط میان افراد یا چیزها را بیان کنند. در انگلیسی هشت نوع صفت ملکی وجود دارد که به شرح زیر است:

*در زبان انگلیسی whose به ندرت صفت ملکی شناخته می‌شود و بیشتر به عنوان ضمیر پرسشی استفاده می‌شود:

مثالی برای صفت ملکی whose :

This place isn’t the parking lot. I wonder whose this car is.

این مکان محوطه پارکینگ نیست. در عجبم این ماشین چه کسی است.

مثالی برای ضمیر پرسشی whose :

Whose is that house?

آن خانه‌ی کیست؟

*لازم به ذکر است که در انگلیسی صفت ملکی دوم شخص مفرد و جمع یکسان و «your» است؛ یعنی با تغییر مخاطب از یک نفر به چند نفر صفت ملکی تغییر نمی‌کند:

Is that your car?

آیا آن ماشین تو است؟

آیا آن ماشین شما است؟

استفاده صفات ملکی در انگلیسی + مثال کاربردی

زمانی که می‌خواهیم به چیزهای مجازی و غیرواقعی اشاره کنیم:

Ali was talking about his nightmare.

علی داشت درباره کابوسش صحبت می‌کرد.

Sara asked me about my opinion.

سارا نظرم را پرسید.

وقتی که می‌خواهیم به افرادی اشاره کنیم که ارتباط یا نسبتی با کسی یا چیزی دارند:

Amin and I were hanging out with our colleagues.

من و امین داشتیم با همکارانمان  وقت می‌گذراندیم.

They went to Paris to visit their parents.

آنها به پاریس رفتند تا به پدر و مادرشان سر بزنند.

وقتی می‌خواهیم بگوییم چیزی متعلق به کسی است:

That is our farm.

آن مزرعه‌ی ما است.

This is her doll.

این عروسک او است.

استفاده از صفات ملکی با جنسیت خنثی در انگلیسی:

در میان تمام صفات ملکی، فقط صفات his و her هستند که جنسیت فاعل را مشخص می‌کنند. حال مسئله این است که اگر جنسیت فاعل برای ما به طور دقیق مشخص نباشد باید چه‌کار کرد؟

در چنین موقعیتی هرگز از صفات ملکی که جنسیت مشخصی دارند استفاده نکنید. به جای آن از صفتی استفاده کنید که همه‌ی جنسیت‌ها را در بر می‌گیرد؛ منظور صفت ملکی «their» است. زمانی از این صفت استفاده می‌کنیم که جنسیت فاعل اهمیتی نداشته باشد یا فاعل دوجنسیتی یا بدون جنسیت باشد (بعضی از افراد خودشان را بدون جنسیت معرفی می‌کنند).

برای دریافت اطلاعات بیشتر در رابطه با صفات ملکی و آموزش گرامر مربوط به این صفات و آشنایی با مثال های مختلف در این مورد می توانید به مطالعه مقاله آموزش گرامر صفات ملکی در انگلیسی به همراه مثال کاربردی بپردازید.

منبع: https://tatschool.ir/education/possessive-adjectives/

 کاربرد ضمایر مفعولی در گرامر انگلیسی

مفعول، شخص یا چیزی است که کار برروی آن انجام می‌شود. ضمایر مفعولی یا object pronouns (objective pronouns) ضمایری هستند که جایگزین اسم می‌شوند؛ چون برای ما مشخص است که مفعول چه کسی یا چه چیزی است. استفاده از ضمایر مفعولی باعث می‌شود که متن سریع تر خوانده شود و فهم آن راحت تر باشد و همچنین از تکرار جلوگیری شود.در انگلیسی هفت نوع ضمیر مفعولی وجود دارد:

ضمایر فاعلی           ضمایر مفعولی

I              Me

You        You

She         Her

He          Him

We         Us

They      Them

It          It

مثال:

I saw Kate in the restaurant……..I saw her in the restaurant.

He gave his cat to his friend………He gave it to them.

استفاده از you در ضمیر مفعولی در نقش مفرد و جمع

*لازم به ذکر است که ضمیر مفعولی «مفرد you» و « جمع you» در انگلیسی یکی هستند و با تغییر مخاطب از یک نفر به چند نفر تغییر نمی‌کند؛ بنابراین می‌توان گفت از ضمیر مفعولی “you” در تمام موقعیت‌هایی که گوینده شخص یا اشخاصی را مستقیما مخاطب قرار می‌دهد استفاده می‌شود:

I’ll be there for you.

من در کنار شما خواهم بود.

من در کنار تو خواهم بود.

 استفاده از “You” به عنوان ضمیر غیر شخصی

علاوه بر آن که “you” به عنوان ضمیر مفعولی دوم شخص مفرد یا جمع استفاده می‌شود، می تواند به عنوان «ضمیر غیرشخصی» نیز عمل کند.  در این مورد، لزوماً شخص خاصی را مورد خطاب قرار نمی‌دهد، بلکه به یک قانون یا وضعیت کلی اشاره دارد:

When you don’t water a flower for three days, it will wither.

اگر به مدت سه روز به یک گل آب ندهید، پژمرده می شود.

If you bring water to zero temperature, it will freeze.

اگر آب را به دمای صفر برسانید، منجمد می‌ شود.

 کابرد ضمایر سوم شخص مفرد در ضمایر مفعولی 

him

her

it

سوم شخص مفرد در ضمایر مفعولی سه شکل دارد: “him”, “her” and “it”. این یکی از تنها مواردی در زبان انگلیسی است که جنسیت در گرامر نقش دارد. در زبان انگلیسی، جنسیت گرامری اسم معمولا با جنسیت طبیعی آن یکی است؛ به این معنی که مرد در دستور زبان مذکر و زن مونث است.  با این حال، چند استثنا مهم وجود دارد:

برای مطالعه استثنائات مربوط به این حوزه و آشنایی بیشتر با ضمایر مفعولی و همچنین دریافت مثال های بیشتر در این حوزه می توانید به مقاله آموزش گرامر ضمایر مفعولی در انگلیسی مراجعه کنید.
منبع: https://tatschool.ir/education/objective-pronouns/

در زبان انگلیسی How  یکی از کلمات پرسشی است. به عبارت دیگر how را می­توان برای پرسش از چگونگی انجام کار یا شرایطی  و یا برای اندازه­گیری مقدار و تعداد چیزی استفاده کرد. علاوه بر این کارکرد می­توان برای how دو نقش دیگر هم در نظر گرفت؛ how به عنوان حرف ربط و how به عنوان ضمیر نسبی. در ادامه به تفصیل درباره هر مورد توضیح داده و مثال­ ها یی ارائه خواهد.

انواع how در زبان انگلیسی

•  به عنوان قید پرسشی (interrogative adverb)
•  به عنوان حرف ربط (conjunction)
• به عنوان ضمیر نسبی اسمی (nominal relative pronoun)

کاربرد how؛ به عنوان قید پرسشی (interrogative adverb)

how در این کاربرد می­تواند درباره نحوه انجام کاری، شرایط انجام کاری و حد و اندازه­ی چیزی سوال بپرسد.

به مثال­ های زیر توجه کنید؛

استفاده از how برای نشان دادن نحوه­ انجام کاری:

How should I bake this cake?

چه طور باید این کیک را بپزم؟

How should I fix this car?

چه طور باید این ماشین را تعمیر کنم؟

How should I get ready in such a short time?

چه طور باید در این زمان کوتاه آماده شوم؟

 استفاده از how برای بیان “شرایط و اوضاع”:

How was your trip to New York?

سفرت به نیویورک چه طور بود؟

How was the weather?

هوا چه طور بود؟

برای آشنایی بیشتر با How و کابردهای این کلمه و همچنین دریافت مثال های بیشتر در حوزه کابردهای مختلف How و کالوکیشن های مهم و پرکابرد ساخته شده با این کلمه می توانید به مقاله کاربرد How در انگلیسی مراجعه کنید.

 منبع: https://tatschool.ir/education/how/

استفاده از That در زبان انگلیسی

کاربرد هابی That  از نظر دستوری در زبان انگلیسی به سه بخش تقسیم می شود.

استفاده از That به عنوان صفت اشاره (demonstrative adjective):

در این حالت پیش از یک اسم مفرد قرار می­گیرد و به یک فرد، حیوان یا شی اشاره می­کند. فرد یا شی مذکور در این حالت از گوینده دور، به شنونده نزدیک­تر باشد و یا این که در دید هیچ کدام از گوینده و شنونده نباشد.

You will definitely buy that house.

تو قطعاً آن خانه را می­خری.

استفاده از That به عنوان حرف ربط (conjunction):

that در این حالت می­تواند آغازگر یک بند اسمی ، صفتی یا قیدی باشد.

That she does not come here tonight really bothers me.

این (مسئله) که او امشب به این جا نمی­آید، واقعاً مرا ناراحت می­کند.(بند اسمی)

I like the girl that asked us about the procedure.

من دختری را که از ما درباره روند کار پرسید دوست دارم (بند صفتی)

استفاده از That به عنوان ضمیر اشاره (demonstrative pronoun):

در این حالت that در جایگاه یک اسم قرار می­گیرد. بنابراین می­تواند در جایگاه فاعل، مفعول یا مکمل فاعل جمله قرار بگیرد.

و ...

برای آشنایی بیشتر با That و کابردهای این کلمه و همچنین دریافت مثال های بیشتر در حوزه کابردهای مختلف That و کالوکیشن های مهم و پرکابرد ساخته شده با این کلمه می توانید به مقاله کاربرد That در انگلیسی مراجعه کنید.

 منبع: https://tatschool.ir/education/that/

تفاوت especially و specially در زبان انگلیسی

یکی از سوالاتی که در کلاسها پرسیده می شود و ممکن است هریک از شما هم از سر کنجکاوی به آن فکر کرده باشید تفاوت especially  و specially  است که در این درس کوتاه به آن می پردازیم.

 نکته: especially و specially قید هستند. especially به معنای “به ویژه” یا “مهمتر از همه” است.

به مثالهای زیر توجه کنید:

She loves flowers, especially roses.

او عاشق گل، به خصوص گل رز است.

I am especially grateful to all my family and friends who supported me.

از همه خانواده و دوستانم که از من حمایت کردند تشکر ویژه دارم.

Not: Especially I am …

از specially برای صحبت در مورد هدف خاص یک چیز استفاده می کنیم.

به مثالهای زیر توجه کنید:

This kitchen was specially designed to make it easy for a disabled person to use.

این آشپزخانه به گونه ای طراحی شده است که استفاده از آن را برای افراد معلول آسان کند.

He has his shirts made specially for him by a tailor in London.

پیراهن‌هایش به  طور‌ویژه توسط یک خیاط در لندن دوخته می شوند.

Especially همچنین می تواند به معنای “برای یک هدف خاص” استفاده شود.

به مثال زیر توجه کنید:

I bought these (e)specially for you.

من این  را مخصوص شما خریدم.

در این مقاله به تفاوت میان این دو واژه پرداخته شده است. برای دریافت اطلاعات بیشتر در این مورد می توانید به مقاله کاربردها و تفاوت especially و specially در انگلیسی مراجعه کنید.

ضمیر یا pronoun کلمه‌ای است که جایگزین اسم یا عبارت اسمی در جمله می‌شود. اسمی که ضمیر جایگزین آن می‌شود مرجع ضمیر یا antecedent نامیده می‌شود. به طور کلی ضمایر باعث می‌شوند که جملات کوتاه شوند و اسامی به طور مکرر بیان نشوند. ما در زبان انگلیسی ضمایر زیادی داریم که هرکدام از آنها انواع گوناگون و کاربردهای متفاوتی دارند. به طورکلی در انگلیسی 8 نوع ضمیر وجود دارد:

برای آشنایی بیشتر با انواع ضمیرها و دریافت مثال برای هر یک از آن ها می توانید به مطالعه مقاله آموزش انواع ضمایر انگلیسی به همراه مثال کاربردی بپردازید.

کاربرد ضمایر فاعلی در انگلیسی

فاعل به شخص یا چیزی اطلاق می شود که عملی را انجام می دهد و معمولاً در ابتدای جمله، قبل از فعل ظاهر می شود. ضمایر فاعلی یا subject pronouns (or subjective pronouns)، ضمایری هستند که به عنوان فاعل جمله جای اسم را می گیرند. ضمایر فاعلی می توانند مفرد یا جمع باشند و می توانند مذکر، مؤنث یا جنسیت خنثی باشند. ضمیر فاعلی مذکر یا مؤنث زمانی استفاده می شود که جنسیت مشخص باشد.

 ضمیر فاعلی «it» را می توان برای اشاره به حیوانات و نوزادانی با جنسیت نامشخص استفاده . همچنین «it» برای صحبت درباره آب و هوا، دما یا زمان کاربرد دارد. اگر بتوانید فاعل جمله را پیدا کنید، به همین راحتی می توانید یک ضمیر فاعلی را نیز پیدا کنید. بیایید یک لحظه به اصول اولیه بازگردیم.

هر جمله کامل یک فاعل، یک فعل و یک مفعول دارد. فاعل (یا ضمیر فاعلی) همیشه یک شخص، چیز، مکان یا ایده یا جمع یکی از آن ها، یعنی افراد، چیزها، مکان ها یا ایده ها است. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای شناسایی ضمیر فاعلی یا فاعل این است که به خاطر بسپارید همیشه چه کسی یا چه چیزی است که تأثیر مستقیمی بر عملی که در حال انجام است دارد.

 در انگلیسی هفت نوع ضمیر فاعلی وجود دارد:

*لازم به ذکر است که ضمایر فاعلی تو و شما در انگلیسی به یک شکل هستند و با تغییر مخاطب از یک نفر به چند نفر تغییر نمی‌کنند؛ بنابراین می‌توان گفت از ضمیر فاعلی “you” در تمام موقعیت‌هایی که مخاطب ما شخص یا اشخاصی هستند استفاده می‌شوند:

You all go there.

همگی شما به آنجا بروید.

You are a student.

تو یک دانش آموز هستی.

استفاده از ضمیر فاعلی (I) یا «من» در انگلیسی:

از این ضمیر فاعلی برای صحبت کردن درباره «من» استفاده می‌کنیم. این کلمه که تنها از یک حرف تشکیل شده است، همیشه باید به شکل بزرگ نوشته شود. به چند مثال در این مورد توجه کنید:

i play football with my friends at school.

I play football with my friends at school.

من در مدرسه با دوستانم فوتبال بازی می‌کنم.

i read a book.

I read a book.

من یک کتاب خواندم.

*در این جمله read گذشته read هست که به یک شکل نوشته می‌شوند اما تلفظ آنها متفاوت است.

استفاده از ضمیر فاعلی (You) یا «تو یا شما» در انگلیسی:

در زبان انگلیسی هم برای دوم شخص مفرد و هم برای دوم شخص جمع از یک ضمیر استفاده می شود. اگرچه این ممکن است در ابتدا عجیب به نظر برسد، چرا که تمرکز بر مخاطب قرار دادن فرد یا گروهی است که با او صحبت می‌شود، نه تاکید بر تعداد آنها. با این حال، در زمینه های خاص ممکن است لازم باشد بر تعداد افرادی که مورد خطاب قرار می گیرند تأکید شود. در این موارد می توان از عبارت «شما همگی» استفاده کرد. با استفاده از «شما همگی» در موقعیت‌های خاص، سخنرانان و نویسندگان می‌توانند منظور خود را دقیق‌تر کنند و تعداد افرادی که مورد خطاب قرار می‌گیرند را مشخص کنند:

You are one of the best players in the world.

تو یکی از بهترین بازیکن های جهان هستی.

You are my friends in high school.

شما همگی دوستان من در دبیرستان هستید.

استفاده از «you» به عنوان ضمیر غیرشخصی در انگلیسی:

علاوه بر اینکه از «you» به عنوان ضمیر شخصی استفاده می شود، می توان از آن به عنوان یک ضمیر غیرشخصی نیز در زمینه های خاص استفاده کرد. در این مورد، شخص خاصی را مورد خطاب قرار نمی دهد یا به آن اشاره نمی‌کند، بلکه بیانگر یک قانون یا وضعیت کلی است:

You can’t use your cell phone here. (“you” refers to the all people)

استفاده از موبایل در اینجا ممنوع است. (در اینجا «you» به همه مردم ارجاع داده می‌شود.)

if you take ice out of the freezer, it will melt.

اگر شما یخ را از فریزر بیرون بیاورید، ذوب می‌شود. (این جمله به یک قانون کلی اشاره دارد و شخص خاصی را مخاطب قرار نمی‌دهد.)

برای کسب اطلاعات بیشتر درمورد ضمایر فعالی و کاربردهای مختلف آن ها و همچنین دریافت مثال های مختلف، می توانید به مقاله آموزش گرامر ضمایر فاعلی در انگلیسی سر بزنید.