به طور کلی گذشته ساده یا به عبارتی دیگر «simple past tense» یک زمان فعل است که برای صحبت در مورد چیزهایی که قبلا اتفاق افتاده یا وجود داشته است استفاده میشود. این نوع از فعل میتواند چندین کاربرد کلی داشته باشد که عبارتاند از:
1.زمان گذشته ساده نشان میدهد که شما در مورد چیزی صحبت میکنید که قبلا اتفاق افتاده است. بر خلاف زمان گذشته استمراری که برای صحبت در مورد رویدادهای گذشته که در یک دوره زمانی اتفاق افتاده است، استفاده می شود، زمان گذشته ساده نشان می دهد که عمل در زمان خاصی رخ داده و سپس کامل شده است.
فاعل + گذشته ساده (simple past tense) + مفعول
- شما همچنین میتوانید از گذشته ساده برای صحبت در مورد وضعیت گذشته استفاده کنید؛ مانند احساسی که شخصی در مورد چیزی داشته است. این اغلب با زمان گذشته ساده فعل to be یعنی «was/ were» و یک صفت، اسم یا عبارت اضافه بیان می شود.
فاعل + گذشته افعال to be (was/ were) + صفت/ اسم/ عبارت اضافه
چگونه فعل گذشتۀ ساده را بسازیم؟
-برای افعال با قاعده فقط کافی است که «-ed» را به پایان شکل پایهای فعل اضافه کنید.
Play + ed = played
بازی کردن/ نواختن
Listen + ed = listened
گوش کردن
Push + ed = pushed
هل دادن
* اگر خود فعل به «e» ختم میشود فقط کافی است که به آن «-d» اضافه کنید.
Type + ed = typed
تایپ کردن
Love + ed = loved
عاشق بودن
-برای افعال بی قاعده موضوع کمی پیچیده میشود. برای برخی از افعال بی قاعده گذشتۀ ساده دقیقا مثل شکل پایهای فعل است:
Put …….. put
قرار دادن
Cut ……. Cut
برش دادن
برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با گرامر گذشته ساده در انگلیسی و همچنین آشنایی با مثال هایی در این حوزه میتوانید به مقاله صفر تا صد آموزش زمان گذشته ساده در انگلیسی مراجعه فرمایید.
گذشته فعل در ترکی استانبولی اغلب با استفاده از یکی از دو روش صورت میگیرد: گذشته ساده و گذشته ترکیبی. هر دوی این روشها برای بیان وقایع یا اعمالی که در گذشته انجام شدهاند، استفاده میشوند.
اولین روش، گذشته ساده است. در این روش، فعل با اضافه کردن پسوندهای مخصوص به آخر آن، تغییر میکند. به عنوان مثال، فعل "آمدن" (gelmek) در گذشته ساده به "گلدی" (geldi) تغییر میکند. بنابراین، جمله "او به خانه آمد" به ترکی استانبولی به صورت "O eve geldi" ترجمه میشود.
دومین روش، گذشته ترکیبی است. در این روش، از یک فعل کمکی (مثل olmak برای "شدن" یا بودن) به عنوان افعال گذشته استفاده میشود، و سپس فعل اصلی با اضافه کردن پسوندهای خاص به فعل کمکی، ترکیب میشود. به عنوان مثال، جمله "او کتاب را خواند" در گذشته ترکیبی به صورت "O kitabı okudu" ترجمه میشود، که "okudu" از فعل کمکی "olmak" گرفته شده و به آن پسوند گذشتهی "du" اضافه شده است.