آموزش کامل جملات شرطی نوع اول در انگلیسی

شرط‌ ها نتیجۀ شرایطی خاص را توصیف می‌کنند. «بند اگر» یا به عبارتی دیگر if-clause شرط را به شما می‌گوید و «بند اصلی» یا به عبارتی دیگر «main-clause» نتیجه را به شما می‌گوید. ترتیب بندها معنی را تغییر نمی‌دهد.



استفاده از شرطی نوع اول در انگلیسی


زمانی که دربارۀ موقعیت‌هایی در آینده صحبت می‌کنیم که معتقدیم قطعی یا محتمل هستند از جملات شرطی نوع اول (first conditional) استفاده می‌کنیم.

در واقع 50% احتمال دارد که قسمت اول این جمله (عملی که پس از «اگر» آمده است) اتفاق بیفتد و اگر اتفاق بیفتد احتمال رخ دادن قسمت دوم جمله 100% است.

چگونه شرطی نوع اول را منفی کنیم؟
برای منفی کردن شرطی نوع اول دو راه داریم:

1.بند اگر (if-clause) را منفی کنیم. برای این کار می‌توانیم از «don’t/doesn’t» کمک بگیریم.

مثال:

I will take a shower if I don’t get my period.

اگر که پریود نشوم دوش خواهم گرفت.



She will get married if she doesn’t find a job.

اگر که او کاری پیدا نکند ازدواج خواهد کرد.



نکته: البته توجه کنید که اگر فعل to be باشد، صرفا به آن کلمۀ منفی‌ساز «not» اضافه می‌کنیم.



If she is not intelligent for studying, she will start working.

اگر که او برای درس خواندن باهوش نیست، کار کردن را شروع خواهد کرد.



2. بند اصلی (will + infinitive) را منفی کنیم. برای این کار پس از «will» کلمۀ منفی‌ساز «not» میاوریم. البته می‌توانیم ترکیب «will + not» را به اختصار «won’t» بنویسیم.

مثال:

If you cry baby girl, I won’t go shopping.

دختر کوچولو اگر گریه کنی به خرید نخواهم رفت.



If she helps me cooking lunch, I won’t buy lunch from restaurant.

اگر او در پخت ناهار کمک کند، ناهار را از رستوران نخواهم خرید.

برای اطلاع از نکات بیشتر در رابطه با جملات شرطی نوع اول و آشنایی با گرامر این جملات در انگلیسی می توانید به مقاله آموزش کامل جملات شرطی نوع اول در انگلیسی سر بزنید.