آموزش کامل جملات شرطی نوع صفر در انگلیسی

جملات شرطی جملاتی هستند که در مورد عوامل شناخته‌شده یا موقعیت‌های فرضی و پیامدهای آنها بحث می کنند.

ما از آنها برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنیم که چیزی درست است یا فقط در صورتی اتفاق می‌افتد که چیز دیگری درست باشد یا اتفاق بیفتد؛ یعنی فقط تحت یک شرایط خاص. جملات شرطی کامل حاوی یک بند شرطی (اغلب به عنوان if-clause شناخته می‌شود) و پیامد آن (results) است.



به نکات زیر در مورد جملات شرطی دقت کند:

*** در زبان انگلیسی چهار نوع جمله شرطی وجود دارد.

*** استفاده از ساختار صحیح برای هر یک از این انواع مختلف مهم است، زیرا آن‌ها معانی مختلفی را بیان می‌کنند.

*** هنگام استفاده از حالت‌های شرطی مختلف به زمان فعل توجه کنید.

*** وقتی بند if ( if-clause) قبل از عبارت اصلی قرار می‌گیرد، بعد از بند if از کاما استفاده کنید.

نکاتی که هنگام استفاده از جملات شرطی صفر باید رعایت کنید:


1. جملات شرطی صفر حقایق کلی را بیان می‌کنند؛ یعنی موقعیت‌هایی که در آن یک چیز همیشه باعث چیز دیگری می‌شود. وقتی از شرطی صفر استفاده می‌کنید، در مورد یک حقیقت کلی یا به عبارتی دیگر از یک واقعیت علمی صحبت می‌کنید تا یک نمونۀ خاص از چیزی. زمان آن اکنون یا همیشه است و وضعیت آن وقعی و ممکن.



Present simple (100% possibility)

If + present simple (50% possibility)

 2. شرطی صفر همچنین اغلب برای ارائۀ دستورالعمل‌ها، با استفاده از جملات دستوری (imperatives) در عبارت اصلی استفاده می‌شود.

به عنوان مثال:

If you don’t know how to study, call me to present you some instructions.

اگر نمی‌دانید چگونه مطالعه کنید، با من تماس بگیرید تا به شما دستورالعمل‌هایی ارائه بدهم.

3. در جملات بالا با استفاده از شرطی صفر باید به چند نکته توجه داشت. اول، هنگام استفاده از شرطی صفر، زمان صحیح در هر دو بند زمان حال ساده است.

به عنوان مثال:

If you put water at zero degrees, it will freeze.

If you put water at zero degrees, it freezes.

اگر آب را در دمان صفر درجه قرار دهید، یخ می‌زند.
4. ...

برای اطلاع از نکات بیشتر در رابطه با جملات شرطی نوع صفر و آشنایی با گرامر این جملات در انگلیسی می توانید به مقاله آموزش کامل جملات شرطی نوع صفر در انگلیسی سر بزنید.